حتي اگر صدها بهار در بيرون از تو بيايد و برود
و همه به هم و از جمله به تو، آن را هزاران بار شادباش گويند،
بهار واقعي بايد در درون تو متولد شود ؛
و بهار را تجربه نخواهي كرد مگر آن كه رخت آگاهي ات نو شود.
تا آگاهي ات رشد نكند و جوانه هاي فهم در تو نشكفد،
درخت ذهن ات بارور نمي شود و آرامش ميهمان منزل ات نمي گردد.
به تقويم ها اعتباري نيست،
هرگاه
خودت "نو" شدي
افكارت "نو" شد
روحيه ات "نو" شد
ديدِ "نو"ئي پيدا كردي
آنگاه "نوروزت" مبارك
كم كم
شكوفه هاي درختان
عطر خوش بهار را در شهر
مي پراكنند؛
تو هم عطر عشق و شادي را
با شكوفه هاي مهرباني
در شهر دل ها پراكنده كن
و انتهاي اين قصه‌ي سرد و سفيد
هميشه سبز خواهد بود
تا رسيدن سال نو ، تنها يك سلام خورشيد باقي ست . . .
هزاران تبريك
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد