گاه مي رويم تا برسيم،
كجايش را نمي دانيم،
فقط مي رويم تا برسيم
بي خبر از آن كه
هميشه رفتن راه رسيدن نيست،
گاه براي رسيدن بايد نرفت،
بايد ايستاد و نگريست، بايد ديد.
شايد رسيده اي و
ادامه دادن فقط دورت مي كند،
بايد ايستاد و نگريست به مسير طي شده،
گاه رسيده اي و نمي داني،
و گاه در ابتداي راهي و
گمان مي كني رسيده اي،
مهم رسيدن نيست،
مهم آغاز است.
راهت پر دوام و نتيجه بخش...
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد