هرگاه عيبي در من ديدي،
به خودم خبر بده نه كسي ديگر ،
چون تغيير آن دست من است!!
كار اولت ثواب دارد و نصيحت است،
اما گزينه دوم غيبت است و گناه است.
چرا وقتي كه چيز منفي در كسي مي بينيم،
جز خودش به همه خبر مي دهيم؟
ما شهرت را با صحبت كردن در مورد يكديگر مي دانيم نه با يكديگر!!!
جمله اي كه بر يك هتل نوشته بود شگفت زده ام كرد:
" اگر سبب رضايتت شديم از ما سخن بگو و گرنه با خود ما بگو"
بر خود تطبيقش دهيم تا غيبت از ميانمان برود !!!
نصيحت كن اما رسوا نكن!!!
سرزنش كن اما جريحه دار نكن!!!
بهشت وعده دور از دسترسي نيست
اگر بي بهانه خوب باشيم!!!

موضوعات مرتبط:
برچسبها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد