اصلا تئوري خوبي نيست كه
براي حالِ خوبت نياز به ديگران داشته باشي...!
اتفاقا تنهايي خيلي هم خوب است!
البته كه بايد تنهايي را بلد باشي... .
ميخواهي يك فنجان چاي بنوشي؟
باشه قبول...!
اما چرا با يك موسيقي همراهش نميكني؟
صبح كه بيدار ميشوي
حالا مقصدت هر كجا كه باشد
چطور است يك مقدار زودتر از خانه بزني بيرون و
پياده روي كني و اهدافت را مرور كني؟
نه اهدافِ خيلي طولاني مدت!
همينكه مثلا تا آخر هفته فلان كتاب را بخواني
هدف است و عملي كردن اش باعث شادابي ست.
اصلا چرا با خودت حرف نميزني؟!
با خودت درد و دل كن.
ببين چه چيزهايي آرامش ات را بر هم ميريزد
همه را دور بريز
ببين چه غذايي را هوس كرده اي
براي خودت آشپزي كن... .
آخ كه چه كيفي ميدهد همراهِ آشپزي
يك آوازي هم زمزمه كرد و سر را تكان داد!
شب ها تايم خوبي ست براي فيلم ديدن
چقدر مزه ميدهد مادر را
همراه با يك بشقاب سيب زمينيِ سرخ كرده
يا كاهوي آغشته به سكنجبين
به تماشاي فيلم دعوت كرد!
و خيلي خوب است هنگام خواب
تمام رفتارهاي لبخند آميزِ روز را
در دفترِ يادداشت نوشت تا دوباره تكرار كرد
و رفتارهايي كه صلب آرامش كردند را فاكتور گرفت!
.
ميداني چيست رفيق؟
.
مسير تنهايي را اگر بلد باشي
ديگر راه نميفتي دنبالِ جزيره ي ناشناخته ي آدم ها...!
كه گم شوي
و بدهكارِ لحظاتي كه ميتوانست با حالِ خوب همراه شود!
علي سلطاني
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد