با خود عهد بستم كه به چشمانم بياموزم،
فقط زيبائي هاي زندگي ارزش ديدن دارد،
و با خود تكرار مي كنم كه يادم باشد،
هر آن ممكن است شبي فرا رسد،
و آنچنان آرام گيرم كه
ديدار صبحي ديگر برايم ممكن نگردد،
پس هرگز به اميد فردا
"محبت هايم را ذخيره نكنم "،
و اين عهد به من جسارت مي دهد كه
به عزيزترين هايم ساده بگويم :
"خوشحال باشيد كه خدا رحيم است"
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد