عشق، خودش خواهد آمد.
نمي توان از آن فرار كرد.
عشق خودش آهسته آهسته مي آيد و
در گوشه اي ازقلب مهربانت
، آرام وبي صدا
مي نشيند و تو متوجه اش نخواهي بود...
وبعد ذره ذره قلبت را پر مي كند .
كم كم مثل ساقه ي مهر گياه...
در تمام جانت مي پيچد وريشه مي دواند،
به طوري كه بي آن نمي تواني نفس بكشي.
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد