و چه زيبا گفته است جبران خليل جبران :
با هم باشيد،اما بگذاريد در با هم بودن شما فاصله اي باشد....
و بگذاريد نسيم در ميان شما بورزد....
يكديگر را دوست بداريد،اما از عشق زنداني براي يكديگر نسازيد...
بگذاريد عشق ،جايي ،در ساحل روحتان باشد...
پيمانه هاي يكديگر را پر كنيد، اما از يك پيمانه ننوشيد...
از نان خود به يكديگر ارزاني كنيد،اما از يك قرص نان نخوريد...
با هم بخوانيد و برقصيد و شادكام باشيد،
اما به حريم تنهايي يكديگر تجاوز نكنيد...
همچون تارهاي عود باشيد كه
جدا از هم اما با يك نوا مترنٌم ميشوند....
قلبهايتان را به هم هديه كنيد،اما يكديگر را به اسارت در نياوريد،
زيرا تنها دستان زندگي است كه بر قلبهاي شما حاكم است....
در كنار يكديگر باشيد،اما نه چندان نزديك،
زيرا ستونهاي معبد دور از هم قرار دارند...
و درخت بلوط و سرو در سايه يكديگر رشد نمي كنند....
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد