در بازي زندگي...
ياد ميگيري:
اعتماد به حرف هاي قشنگ
بدون پشتوانه...
مثل آويختن به طنابي پوسيدست...
ياد ميگيري:
نزديكترين ها به تو...
گاهي مي توانند دورترين ها باشند...
ياد ميگيري:
آنقدر از خودت براي روز
مبادا پس انداز داشته باشي...
تا بتواني يك روزي تمام
خودت رو بغل كني و بروي...
و در جايي كه شنيده و
فهميده نشوي نماني...
ياد ميگيري:
ديوار خوب است
سايه درخت مطلوب است
اما هيچ تكيه گاهي ابدي نيست...
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد