دلنوشته هاي دكتر حسابي
داستان غم انگيز زندگي اين نيست كه انسانها فنا مي شوند،
اين است كه آنان از دوست داشتن باز مي مانند.
هميشه هر چيزي را كه دوست داريم به دست نمي آوريم،
پس بياييم آنچه را كه به دست مي آوريم دوست بداريم.
انسان عاشق زيبايي نمي شود،
بلكه آنچه عاشقش مي شود در نظرش زيباست!
انسان هاي بزرگ دو دل دارند؛
دلي كه درد مي كشد و پنهان است و دلي كه مي خندد و آشكار است.
همه دوست دارند كه به بهشت بروند،
ولي كسي دوست ندارد كه بميرد … !
عشق مانند نواختن پيانو است،
ابتدا بايد نواختن را بر اساس قواعد ياد بگيري.
سپس قواعد را فراموش كني و با قلبت بنوازي.
دنيا آنقدر وسيع هست كه براي همه مخلوقات جايي باشد،
پس به جاي آنكه جاي كسي را بگيريم تلاش كنيم جاي واقعي خود را بيابيم.
اگر انسانها بدانند فرصت باهم بودنشان چقدر محدود است؛
محبتشان نسبت به يكديگر نامحدود مي شود.
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد