كاش از انگشتهاي دستمان ياد ميگرفتيم
يكي كوچك,يكي بزرگ
يكي بلند و يكي كوتاه
يكي قوي تر و يكي ضعيف تر
اما هيچكدام ديگري را مسخره نميكند
هيچكدام ديگري را له نميكند
و هيچكدام براي ديگري تعظيم نميكند
آنها كنار هم يك دست ميشوند و كار ميكنند
چرا ما انسانها اگر از كسي بالاتر بوديم,
لهش ميكنيم و اگر از كسي پايينتر بوديم او را ميپرستيم
شايد بخاطر همينكه يادمان باشد,
نه كسي بنده ماست,
نه كسي خداي ما,
آري,بايد باهم باشيم و كنار هم
آنگاه لذت يك دست بودن را ميفهميم
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد