
خدايا چه ساده مي توان زيست و ما چه تجمل گرايانه زندگي مي كنيم.
خدايا چه ساده مي توان تو را باور داشت و چه سان دورمانده ايم از تو.
خدايا چه آسان ما را مي بخشي و چه بي خبرانه روي از تو برگرفته ايم .
خدايا آيا باور كنم كه از گناهانم نخواهي گذشت؟
آيا قبول كنم بر من نخواهي گذشت؟
نه هرگز. من هرگز به اين باور نمي رسم .
خودت نااميدان را شيطان خوانده اي،
بدون اينكه سخني از درجه گناهانشان بگويي.
پس تو هر كسي را با هر درجه از بدي پذيرايي.
پس مرا بپذير كه جز دامان تو پناهي ندارم .
به اميد رحمتت اي مهربان ترين مهربانان

موضوعات مرتبط:
برچسبها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد