مـن يك روزي دخــــتري بودم كه از تـــه دل مــي خـــنديدم !
مـن يك روز آرام تــــرين اعــــصاب دُنيـــا را داشــــتم !
اكــــنون بـي آنكـــــه شاد بـــاشــم نـــفس مــي كشــم ...
بــي آنكــــه شاد باشــــم زيــــر باران راه مـــي روم ...
بـي آنكـــــه شاد باشــــم زنــدگــي مــي كـــــنم ...
... ديگـــــران از كـــنارم عبــــور مـــي كـننـــد ،
ســــرد و سنگـــــين !
بـي آنكــــه نامــــم را به خاطـــر بياورنــد ...
جــوري عبـــــور مي كننــد ؛ كه انگـار مـن نيســـــتم....
حـــــرفــي نيــــست ؛ فقـــط خســـتـه ام ...
مـن دخــــــتري هـــستم كه با تمـــــام تـــوان
با ســـرنوشـــت مــي جنگـــــد ...
و چـه جــنـگ نابـــــرابري !!
مـن خـــــستـه ام ولــي مــَغــلوب نخــواهــــم شــــد !!
موضوعات مرتبط:
برچسبها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد