آدم محنت كشيده، زود گريان مي شود
گوشه اي پژمرده و،سردرگريبان مي شود
هيچ مهري، هيچ لطفي را نمي خواهد دگر
بي سبب دلگير، از اين و هم از آن مي شود
بعد هر سختي، خداوندا تو خود فرموده اي
روزگار راحتي، پس كي نمايان مي شود؟
گريه ي پنهاني ام، تقصير من هرگز نبود
قلب وقتي بشكند، آدم پريشان مي شود
شك ندارم، آخر اين ديوار غم خواهد شكست
ميرسد روزي كه دنيايم گلستان مي شود
بي پناهي هاي ما، از درد تنها بودن است
زخم هاي ما فقط با عشق درمان مي شود
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها:
{COMMENTS}
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد